Marcin Mańka – Szkolenia Coaching Media

Akademia wystąpień publicznych – wizerunek, piękno

Akademia wystąpień publicznych - wizerunek, piękno

Akademia wystąpień publicznych – wizerunek, piękno

Akademia wystąpień publicznych, tworząc programy kładzie bardzo mocny nacisk także na Wizerunek. Image (łac. imagio – obraz, symbol, urojenie) według definicji słownikowych to wyobrażenie lub też sposób w jaki dana osoba jest postrzegania lub przedstawiana. Warto dodać, że psychologia wizerunkiem nazywa obraz jaki powstaje w naszej świadomości na temat otaczającej nas rzeczywistości. Trzeba zaznaczyć, że co ciekawe, może to działać w obie strony, czyli stać się oceną, jaką dostarcza nam środowisko zewnętrzne na nasz temat. Upraszczając można uznać, że jest to po prostu nasze odbicie w oczach innych.

Akademia wystąpień publicznych – stereotyp piękna

Często w ocenie innych posługujesz się stereotypem piękna. Liczne badania wykazały, że stopień fizycznej atrakcyjności człowieka ma ogromny wpływ na to, jakie wnioski wyciągają na jego temat inni. Atrakcyjnym ludziom skłonni jesteśmy przypisywać bardziej pożądane cechy niż osobnikom nie tak szczodrze wyposażonym przez naturę. Ludzie urodziwi w porównaniu z innymi postrzegani są jako bardziej towarzyscy, dominujący, inteligentni i lepiej przystosowani społecznie.[i]

Akademia wystąpień publicznych – ukryta teoria osobowości

Dodatkowo kierujesz się także w ocenie innych ukrytą teorią osobowości, która zakłada, że na podstawie jednej poznanej cechy człowieka wyciągasz wnioski o kolejnych. Jest to efekt rozlewania się jednej charakterystycznej cechy na inne, które powinna posiadać poznawana osoba[ii]. Dużą pułapką, w którą człowiek się łapie przy poznawaniu kogoś nowego jest efekt pierwszeństwa. Trudno skorygować pierwsze wrażenie, bo to ono właśnie staje się najważniejsze. Większą wagę przykłada się do pierwszych spostrzeżeń i informacji i na ich podstawie filtruje kolejne[iii]. Akademia wystąpień publicznych, to dobre rozwiązanie jeśli chcesz nauczyć się w praktyce tego jak robić dobre  pierwsze wrażenie.

Mechanizm samospełniającej się przepowiedni

Istnieje równocześnie mechanizm samospełniającej się przepowiedni. Chodzi o to, że to nie obiektywna rzeczywistość, w której żyjemy ma znaczenie, a bardziej nasze przekonanie i wyobrażenie, które na jej temat tworzymy. Człowiek w dużej mierze kreuje swoje otoczenie. Często nawet nieświadomie postępujemy tak by inne osoby zachowywały się w sposób zgodny z naszymi oczekiwaniami.

Wizerunkowe puzzle – z czego się składają?

Na co zwracamy uwagę na starcie? Oczywiście na wygląd zewnętrzny. Znamy powiedzenia „nie oceniaj książki po okładce” czy „pozory mylą”, ale i tak oceniamy ludzi po ich powierzchowności czyniąc to nawet nieświadomie i mimowolnie. Do cech fizycznych dostęp jest wyjątkowo łatwy i to one w pierwszej kolejności dostarczą nam informacji na temat cech osobowości. Oczywiście wraz z poznawaniem człowieka nasze zdanie  może się zmieniać, ale wyjściowymi danymi w ocenie są niezmiennie: wzrost, budowa ciała, typ urody, sposób poruszania się, ubiór, estetyka wyglądu makijaż i fryzura. Chcesz nauczyć się tego jak tworzyć odpowiedni wizerunek? Akademia wystąpień publicznych, będzie dobrym pomysłem.

Akademia wystąpień publicznych – wygląd zewnętrzny

Już dwumiesięczne niemowlaki potwierdzają zasadę, że uroda ma znaczenie. Silniej i dłużej skupiają wzrok na przedstawianej im fotografii osoby atrakcyjnej niż na zdjęciu osoby przeciętnej urody. Bez znaczenia jest wiek, kolor skóry czy płeć prezentowanych ludzi.[v]

Na cechy fizyczne najczęściej nie mamy wpływu. Wzrost, kolor oczu, figurę, włosy, urodę dostajemy w spadku po poprzednich pokoleniach czy chcemy, czy nie. Niemniej jednak nad wieloma kwestiami można pracować. Budowę ciała poprawić ćwiczeniami, urodę makijażem, włosy wizytą u fryzjera, a tuszę ukryć pod odpowiednio skrojonym ubraniem. Pamiętaj, że wygląd zewnętrzny to nie wszystko, ale lepiej świadomie dbać o niego, tym bardziej, że atrakcyjność fizyczna ma znaczenie. Liczne eksperymenty z zakresu psychologii społecznej wskazują, że od jej stopnia w dużej mierze zależy to, jak postrzegają nas ludzie i co o nas myślą. Pierwsze wrażenie łatwo wywrzeć, trudniej zatrzeć je po sobie.

Wizerunek: uroda, a co to takiego?

Czy istnieją zasady jej kategoryzowania? Każdemu podoba się przecież inna kobieta, mężczyzna. Czy uzasadnienie w rzeczywistości może mieć zdanie zaczerpnięte z kultowego filmu S. Barei: „z twarzy podobny zupełnie do nikogo”? Jak pokazują badania psychologiczne wyznacznikiem urody są trzy własności[vi]: średniość , symetria, kobiecość-męskość.

Wizerunek: piękny, czyli zupełnie średni

Średniość rozumiana jest jako zbliżenie rysów twarzy do prototypu ludzkiej populacji niezależnie od płci, kultury. Za prototyp uważa się przeciętnie napotykaną twarz w najbliższym otoczeniu. Jest on wrodzony, ale może ulegać zmianom. Wniosek: za piękne twarze uważa się te średnie.[vii] Najbardziej atrakcyjnymi twarzami okazały się twarze składające się z nałożenia na siebie największej liczby twarzy rzeczywistych. Zdaniem badanych prezentowana twarz piękniała wraz ze wzrostem digitalnej kombinacji 2,4,8, 16, 32. (Langois i Roggman, 1990).

Zapomnij o symetrii, w przyrodzie nie występuje

Symetria  – prawa strona taka sama jak lewa? Proporcje odległości uszu, źrenic, brody, czoła zachowane? W naturze to niemożliwe, ale…im bliżej ideału, tym twarz postrzegana jest jako piękniejsza. Ma to swoje uzasadnienie w świecie zwierząt, gdzie symetria jest ważnym kryterium doboru samca. Osobnik np. z bardziej symetrycznym ogonem (poszarpany może wskazywać na chorobę) oznacza lepsze geny.[viii]

Akademia wystąpień publicznych – kobieta kobieca, mężczyzna niezbyt męski

Kobiecość-męskość związana jest z dymorfizmem płciowym. Kobiety zazwyczaj mają subtelniejsze kości policzkowe, wyraziste oczy czy większe usta (niebagatelna w tym rola hormonów męskich – testosteronu i żeńskich – estrogenu). Mężczyźni posiadają natomiast szersze podbródki i żuchwy, wydatniejsze łuki brwiowe. Zatem im bardziej „kobieca” kobieta, tym  zdaje się ładniejsza. Natomiast najatrakcyjniejsza męska twarz, to wcale nie ta o najbardziej męskich cechach, ale ta, która cechy męskie ma umiarkowanie nasilone. Za dużo cech męskich w mężczyźnie może powodować efekt „troglodyty:, a to z kolei wiąże się z przypisywaniem takim osobnikom niestałości, większej oziębłości oraz darzeniem mniejszym zaufaniem.[ix]
Ciekawe to prawda? Akademia wystąpień publicznych to projekt w ramach, którego podaję takie ciekawostki, jednak większość czasu spędzamy na ćwiczeniach pomagających zastosować wiedzę w praktyce.

Ważna waga i proporcje ciała

Uroda to nie tylko twarz, ale również odpowiednia waga ciała i wysportowana sylwetka. Przy ocenach osób przez pryzmat ich ciała należy jednak pamiętać o tym, że przewlekłe choroby potrafią powiększyć ciało do rozmiarów XXL lub skurczyć do XS. Atrakcyjność ciała mierzona jest jego wielkością (wskaźnik BMI)  i kształtem (proporcje ciała). Atrakcyjność kształtu ciała to proporcja budowy obwodu talii do obwodu w biodrach tzw. ”wciącie w talii” (wskaźnik WHR). Talia osy, według licznych badań, świadczy o prawidłowym poziomie estrogenu, wyższej wartości reprodukcyjnej kobiety, wiąże się z mniejszymi problemami z posiadaniem potomstwa[x]

Dobrym przykładem optymalnej proporcji ciała u kobiety są np.  Marlin Monroe i Kate Moss. Atrakcyjność mężczyzn wyznacza jeszcze jeden wskaźnik – proporcja obwodu ramion do obwodu pasa (wskaźnik SHR). Jeśli sylwetka zbudowana jest w kształcie litery V przy zachowaniu wskaźnika obwodu talii do bioder, to ciało mężczyzny  częściej uznawane jest za atrakcyjne.[xi] Dodatkowo tacy mężczyźni postrzegani są jako osoby o większej sile fizycznej, wyższym poziomie testosteronu.

Akademia wystąpień publicznych – kinezyka

Ojciec kinezyki (body language) – antropolog Ray Birdwhistell – uważał, że za pomocą sygnałów ciała jesteś w stanie przekazać 60-65 proc. informacji. Nie bez znaczenia jest tutaj sposób poruszania się. Próbował powiązać go z typami osobowości. Jego zdaniem urodzeni liderzy, najczęściej sangwinicy przeskakują schody po kilka na raz, chodzą zdecydowanie i pewnie, stawiają długie kroki. Zaliczył ich do koni wyścigowych (puller). Kolejna kategoria to parowozy (pusher), czyli cholerycy charakteryzujący się krokiem tarana, potrącający przeszkody stojące na drodze. Często nieobecni. Są też tancerze na linie (balancer).  Flegmatycy, osoby ostrożne w ocenach, rzetelne i sumiennie wypełniające obowiązki. Każdy krok jest dla nich ważny – zbliża do celu, dlatego bardzo uważnie je stawiają. Akademia wystąpień publicznych to projekt w trakcie, którego nauczysz się tego jak poruszać się na scenie, w trackie prowadzenia wystąpienia publicznego czy prezentacji biznesowej.


Wizerunek: podsumowanie:

Wygląd zewnętrzny może, ale nie musi wiele mówić o człowieku. Jest bardzo ważnym puzzlem do układania sobie w głowie postaci, którą poznajemy. Przypisujemy jej przecież (na podstawie wyglądu zewnętrznego) wiele cech, które utrwalają się w naszej głowie. Choć wielu od razu zaprzeczy, że nie ocenia nikogo po wyglądzie, bo nie można, bo nie ładnie, to badania pokazują inaczej. To właśnie te kilka sekund waży na tym, czy ktoś będzie lepiej usposobiony do Ciebie, czy weźmie Cię za   osobę kompetentną, inteligentną, kreatywną. Przez pryzmat ubioru, postawy, urody, a nawet chodu odgadujemy z kim mamy do czynienia. Sam ubiór może świadczyć o charakterze wykonywanej pracy, statusie, osobowości, orientacji politycznej i religijnej, przynależności narodowej czy kulturowej. Tyle danych koduje się w naszym ciele i w stroju, który nosimy. Chcesz wiedzieć więcej? Zapraszam na projekt Akademia wystąpień publicznych.

 

Bibliografia:

[i] Leary, M.(2017).Wywieranie wrażenia. Strategie autoprezentacji,  GWP,38.

[ii] Mietzel,G.(2003). Wprowadzenie do psychologii – podstawowe zagadnienia, GWP,347.

[iii] Asch, S.(1946). Froming impression of personality. Journal of Abnormal and Social Psychology, 41, 258-290.

[iv] Merton, R.(1957).Social theory and social Structure.New York:Free Press.

[v] Hoss, R.A., Langlois,J.H.(2003). Infants prefer attractive faces.W:O.Pascalis, A.Slater (red.), The development of   face processing in infancy and early childhood (s.27-38). New York:Nova Science Publishers.

[vi] Rhodes, G.(2006). The evolutianory psychology of facial beauty. Annual Review of Psychology, 199-226.

[vii] Wojciszke, B.(2018), Psychologia społeczna, Wydawnictwo naukowe Scholar, 302-303.

[viii] Ibidem, 302-303.

[ix] Ibidem,304

[x] Ibidem, 305

[xi] Szmajke,  A.  Proporcja talia/biodra czy ramiona/biodra? Anatomiczne wyznaczniki atrakcyjności męskiej sylwetki w procesie doboru płciowego. Studia Psychologiczne, 42, 107-117.

 

Szkolenia z wystąpień publicznych dostępne są w różnych miastach.

W ofercie są:
Akademia wystąpień publicznych Warszawa
Akademia wystąpień publicznych Kraków
Szkolenie wystąpienia publiczne Wrocław
Trening wystąpienia publiczne Poznań
Akademia wystąpień publicznych Gdańsk

TUTAJ przeczytasz o wszystkich szkoleniach

 

Do tego wszystkie programy dostępne są też w języku angielskim.
Jeśli interesują Cię szkolenia po angielsku np. Szkolenie wystąpienia publiczne po angielsku, to zapraszam TUTAJ

Każdy program można też przeprowadzić w formie szkolenia indywidualnego np.
szkolenie indywidulane z wystąpień publicznych.

TUTAJ przeczytasz o coachingu

Do tego oczywiście wszystkie szkolenia dostępne są w formie klasycznej lub w formie szkolenia z wystąpień publicznych online.

 

Szkolenie zamknięte wystąpienia publiczne i autoprezentacja – dress code

Szkolenie zamknięte wystąpienia publiczne i autoprezentacja - dress code

Szkolenie zamknięte wystąpienia publiczne i autoprezentacja – dress code

Szkolenie zamknięte wystąpienia publiczne i autoprezentacja, zawiera rozbudowany blok dotyczący ubioru i jego wpływu. Wiadomo już od dawna, że nie szata zdobi człowieka, ale jest dobrym materiałem, by  ukryć mankamenty, czy też wyróżnić się w tłumie. Dress code jest doskonałym środkiem autoekspresji. To po prostu Twoja druga skóra, dlatego musisz czuć się w niej dobrze, ale… istotne jest także to, by ubiór był Twoją wizytówką w każdej sytuacji. Czy potrafisz to zrobić?

Szkolenie zamknięte wystąpienia publiczne i autoprezentacja –  dress code zasady

Czy czułeś choć raz, że wzrok wszystkich z uwagą lustruje Twój strój. Robi się wtedy gorąco, prawda? Dobrze, jeśli te spojrzenia wyrażają uznanie i aprobatę dla tego, co masz na sobie. Jeśli jednak tak nie jest, to już gorzej. Wiadomo, że „de gustibus non est disputandum” (o gustach się nie dyskutuje), ale jeśli chcesz być traktowany poważnie, przestrzegaj pewnych zasad.

Szkolenie zamknięte wystąpienia publiczne i autoprezentacja – dress code definicja

Dress code to zestaw zasad oraz wskazówek dotyczących odpowiedniego ubioru, makijażu oraz dodatków (biżuterii, torebek, pasków, butów) w zależności od sytuacji. Obowiązuje nie tylko w biznesie. Bez względu na wykonywany zawód Twoje ubranie wysyła informacje.  Dlatego tak ważne jest, by strój, który nosisz był niezużyty, świeży, schludny, dobrze skrojony, dobrany do typu Twojej osobowości, urody oraz sylwetki, ale także zawsze adekwatny do okazji. Zawsze jestem zwolennikiem naturalności, pamiętaj jednak o tym, że inaczej wyobrażamy sobie, pracownika agencji kreatywnej, a inaczej bankiera. Te wyobraźnia, skróty myślowe  możesz wykorzystać.

Strój mówi o Tobie więcej niż myślisz

Osoby noszące się ze smakiem, klasą i schludnie w pierwszym kontakcie przy ograniczonej dostępności innych „parametrów” (widzimy tylko to, co na zewnątrz) wzbudzają Twoje większe zaufanie. Ale to nie wszystko. Odbierasz je –  nie uświadamiając sobie nawet tego –  jako np. bardziej zaradne. Zadbany strój bowiem kojarzy się z wyższym statusem społecznym i wieloma zaletami osoby, która go nosi. Ponadto „ubiór świadczy o charakterze wykonywanej pracy, statusie, osobowości, orientacji politycznej i religijnej, przynależności narodowej czy kulturowej.”[i] „Ubranie jest drugim symbolem autorytetu (obok tytułów – przyp. aut.), mogącym wyzwolić mechaniczną uległość.”[ii]

Potrafi zmienić także sposób percepcji świata i wpłynąć na Twoje reakcje, a nawet pracę mózgu. Jak dowodzi psycholog Abraham Rutchick z California State University to właśnie garnitur sprawia, że nasze zachowanie dostosowuje się do ubioru. Czujemy siłę, myślimy bardziej abstrakcyjnie. Szkolenie zamknięte wystąpienia publiczne i autoprezentacja, pomoże Ci zrozumieć jego znacznie.

Dress code : pokaż jak się ubierasz, a powiem jaki zawód wykonujesz

Formalny strój to wysokiej jakości materiały, dobrze skrojone, ponadczasowe, szykowne i stonowane garnitury, garsonki, żakiety, koszule z minimalistycznymi dodatkami zarówno u mężczyzn jak i u kobiet. Ten styl charakterystyczny jest dla zawodów zaufania publicznego (prawników, polityków, negocjatorów, finansistów). To właśnie dzięki niemu wybija się takie cechy jak: profesjonalizm, wiedza, autorytet, władza.

Mniej formalny ubiór (tzw. casual), czyli intensywniejsze kolory, wzory, poluzowanie krawatów, odważniejsze zestawienia, oryginalniejsze dodatki oczywiście wszystko przy zachowaniu smaku i umiaru, pozwala na wybicie pożądanych cech – kreatywności, elastyczności, otwartości. Ten styl dominuje i nie razi w wolnych zawodach. Wśród artystów, dziennikarzy, pracowników agencji kreatywnych.

Wysokiej jakości ubrania są droższe, jednak bez wątpienia można wyglądać bardzo dobrze, kupując tańsze rzeczy lub używane i nic w tym złego. Wręcz przeciwnie to oszczędne, ekologiczne i można znaleźć piękne perełki.

A na deser dodatki

Czasami makijaż czy fryzura może zrobić więcej niż niejeden strój. Odmienić, wyróżnić lub stać się doskonałym kamuflażem. Jeśli potrafisz je umiejętnie dobrać i wkomponować stają się atrybutami. Zyskujesz dzięki nim: odwagę, nietuzinkowość. Poza tym osoby, które noszą okulary postrzegane są jako bardziej pilne i inteligentne, szczególnie na początku spotkania. Im grubsze oprawki, tym częściej pojawiają się podobne opisy. W środowisku biznesowym okulary stanowią atrybut władzy. Kobiecie makijaż dodaje wiarygodności, szczególnie w pracy. Połączenie okularów z makijażem w sytuacjach biznesowych wywiera najlepszy i najbardziej wyraźny wpływ na obserwatora. Oczywiście pod warunkiem że makijaż nie jest krzykliwy. W trakcie projektu szkolenie zamknięte wystąpienia publiczne i autoprezentacja, poznasz więcej tego typu badań.

Z tej półki w szafie korzystaj  tylko w czasie wakacji

Błędem w ubiorze, przy zachowaniu oczywiście pewnej swobody w formalnych stylach, są zbyt duże dekolty u kobiet, bluzki na ramiączkach, za krótkie spódnice, otwarte buty, gołe nogi, barokowa biżuteria (za dużo i pstrokato), a u mężczyzn sandały czy krótkie spodenki Tę garderobę spakuj lepiej na wakacje. Mówimy oczywiście ciągle o sytuacjach biznesowych.

Jaka jest papuga?

Czy trudno rozszyfrować papugę? Pewnie tak, bo nosi na sobie wiele kolorów, a każdy kolor z czymś się kojarzy i na inną okazję pasuje. Kolory mają też odmienne znaczenia w różnych kulturach. W Chinach kolor biały to kolor żałoby. Warto zatem przyjrzeć się kolorom z bliska oraz temu, w jakich sytuacjach się najlepiej sprawdzają.

Czarny to kolor poważny, oficjalny i konserwatywny. Idealny na rozmowę kwalifikacyjną czy na prezentację.

Biały to kolor młodości, czystości i niewinności. Nie kojarzy się z władzą. Biała koszula u mężczyzny dodaje mu przedsiębiorczości i błyskotliwości. Kobieta w białej sukience lub kostiumie wysyła komunikat o łagodności.

Niebieski to kolor młodości, czystości i niewinności. Nie kojarzy się z władzą. Biała koszula u mężczyzny dodaje mu przedsiębiorczości i błyskotliwości. Kobieta w białej sukience lub kostiumie wysyła komunikat o łagodności.

Czerwony to kolor ekscytujący, energetyzujący i stymulujący. Nadaje komunikat o władczości, wywołując więcej emocji niż czerń. Mężczyzna w czerwonym garniturze emanuje władczością i energią. Kobieta w czerwonym żakiecie wygląda władczo i inspirująco. Kolor czerwony pomaga zmotywować zespół.

Żółty to kolor żywy, zabawny i optymistyczny. Zbyt jaskrawy może działać przytłaczająco. Wyzwala energię i Skłania do uśmiechu. Warto go założyć, jeśli istnieje potrzeba zmotywowania zespołu, a także wtedy, gdy trzeba nawiązać nowe znajomości. Należy wybierać odpowiednie odcienie żółtego, aby nie wyglądać zbyt krzykliwie. Nie nadaje się na spotkania negocjacyjne oraz te, które mają łagodzić konflikty.

Zielony to kolor spokojny, pogodny i stabilny. Koi, uspokaja. Nie uchodzi za kolor asertywny, dlatego nie nosi się go na oficjalnych spotkaniach. Dobry kolor na nudne negocjacje. Nieodpowiedni podczas wygłaszania prezentacji, ponieważ możesz znużyć nim słuchaczy.

Fioletowy kolor okazały, królewski, luksusowy. Emanuje władzą i autorytetem. Warto założyć fioletowe ubranie, gdy chcemy zrobić na kimś wrażenie lub zaprezentować swoją kreatywność. Nie zakładaj go podczas negocjacji i spotkań, na których łagodzi się konflikty. Nieodpowiedni na szkolenia lub gdy udzielamy konsultacji.

Czarny nie zawsze dobry

Decyzja o tym, w jakim kolorze najczęściej się pokazywać zależy nie tylko od gustu. Osoby „plus size” nie muszą zakładać tylko czerni, żeby wyglądać dobrze i profesjonalnie. Tak samo odbierane są stonowane odcienie szarości, które nie poszerzają optycznie sylwetki. Poza tym, co równie ważne, szarość pasuje nie tylko do biura, ale na różne inne okazje.

Warto pamiętać też, że w świetle dziennym ciemne kolory zmniejszają i oddalają, a jasne – powiększają i przybliżają. Wieczorem zaś – w sztucznym świetle – jest odwrotnie. Więcej tego typu podpowiedzi zawierają materiały do projektu szkolenie zamknięte wystąpienia publiczne i autoprezentacja.

Szkolenie zamknięte wystąpienia publiczne i autoprezentacj – podsumowanie

Strój potraktuj jak kod, który czytają nie tylko klienci, ale też postronne osoby. Ubieraj się zatem tak, jakbyś chciała czy chciał być odbierany, ale dbaj też o swoją naturalność i swobodę.

Swój profesjonalizm podkreśl garsonką, garniturem, koszulą na guziki, eleganckimi butami. Natomiast jeśli cenisz sobie swoją indywidualność, a możesz sobie na nią pozwolić również w życiu zawodowym, to przed Tobą nieograniczony wybór wzorów i kolorów (pod warunkiem, że zachowasz wyczucie). Chcesz wiedzieć więcej? Zapraszam na szkolenie zamknięte wystąpienia publiczne i autoprezentacja.

 

[i] Sikorski., W. (2005), Gesty zamiast słów. Psychologia i trening komunikacji niewerbalnej, Oficyna Wydawnicza Impuls, 287

[ii] Cialdini., R. (1999), Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, GWP, 204

 

Szkolenia wystąpienia publiczne i autoprezentacja dostępne są, też w formie otwartej w różnych miastach.

W ofercie są:
Szkolenie otwarte wystąpienia publiczne Warszawa
Kurs otwarty wystąpienia publiczne Kraków
Szkolenie otwarte wystąpienia publiczne Wrocław
Trening otwarty wystąpienia publiczne Poznań
Szkolenie otwarte wystąpienia publiczne Gdańsk

TUTAJ przeczytasz o wszystkich szkoleniach

 

Do tego wszystkie programy dostępne są też w języku angielskim.
Jeśli interesują Cię szkolenia po angielsku np. Szkolenie wystąpienia publiczne po angielsku, to zapraszam TUTAJ

Każdy program można też przeprowadzić w formie szkolenia indywidualnego np.
szkolenie indywidulane z wystąpień publicznych.

TUTAJ przeczytasz o coachingu

Do tego oczywiście wszystkie szkolenia dostępne są w formie klasycznej lub w formie szkolenia z wystąpień publicznych online.

Warsztaty autoprezentacja – baza wiedzy

Warsztaty autoprezentacja - baza wiedzy

Warsztaty autoprezentacja – baza wiedzy

Warsztaty autoprezentacja, zwykle zaczynam od ćwiczenia by chwilę później wprowadzić wiedzę merytoryczną. Tutaj skupię się na merytoryce. Autoprezentacja zwykle jest rozumiana jako zabieg, którego się podejmujesz, by zmodyfikować sposób w jaki jesteś postrzegany przez innych ludzi oraz po to, by na innych wywrzeć pożądane wrażenie. Robisz to używając sygnałów werbalnych i niewerbalnych. Autoprezentacja bazuje na tym jak się zachowujesz i jak wyglądasz. To sposób na pokazanie siebie takim, jak jesteś lub takim, jakbyś chciał faktycznie być. To kierowanie odczuciami.

Warsztaty autoprezentacja – po co to wszystko?

Autoprezentacji przyświeca kilka celów. Dzięki niej:

  • zdobywasz wpływ na innych: dzięki temu możesz osiągnąć swoje cele;
  • łatwiej budujesz własną tożsamość i pozytywniej oceniasz siebie; to strategiczna metoda sprawowania kontroli nad własnym życiem;
  • szybko rozeznajesz się, kto jest kim, usprawniasz relacje między ludźmi.

Autoprezentacja to… w teorii

Autoprezentacja jest elementem ludzkiej natury. Koncepcja „ja” – czyli przekonania na swój temat, wizja siebie – zależą w dużej mierze od tego, jak widzą nas inni. Właśnie na podstawie tego utrzymujesz, podwyższ bądź tracisz dobre mniemanie o sobie, czyli poczucie własnej wartości. Ludzie w obliczu sukcesów i porażek skłonni są przyjmować określone wzorce zachowań mające charakter autoprezentacyjny (Szmajke, 1996). Wyobrażenia innych ludzi o Tobie mają duży wpływ na Twoją pozycję społeczną, relacje, a nawet samoocenę oraz poczucie własnej wartości. Szczęśliwe gdy w dorosłym życiu budujemy świadomość, możemy uczyć się tego jak budować własną wartość tak by nie opierała się na innych. Warsztaty autoprezentacja, to dobra okazja by zrozumieć jak to działa.

Autoprezentacja to… Życie=teatr?

Tak uważał amerykański socjolog i pisarz, Erving Goffman, który mówił o tzw. perspektywie dramatycznej. Według niego większość relacji i interakcji społecznych można porównać do spektaklu teatralnego. Ludzie przez całe życie odgrywają pewne role. Mogą się one zmieniać wraz z wiekiem i osiągnięciami, ale zawsze są zbiorem oczekiwań stawianych przez innych członków społeczeństwa albo wynikających z zajmowanej właśnie pozycji. Każda z ról wiąże się z istnieniem praw, obowiązków oraz zakazów i nakazów. Rola jest elementem większego scenariusza, w którym są też uwzględnieni inni aktorzy i każdy z nich musi dostosować się do gry pozostałych. Na takich samych zasadach budowane są relacje oraz interakcje społeczne. Według Goffmana aktorzy prezentują się chcąc jak najlepiej odegrać rolę.

Warsztaty autoprezentacja – czy autoprezentacja to manipulacja?

W związku z tym, że wizerunek jest dla Ciebie tak ważny starasz się go kontrolować, czyli zwyczajnie dokonujesz autoprezentacji lub manipulacji wrażeniem. Manipulacja jednak nie kojarzy się dobrze. Myślisz zapewne od razu o kłamstwie, naciąganych faktach, instrumentalnym posługiwaniu się innymi w celu uzyskania konkretnych korzyści. Autoprezentacja zazwyczaj dokonywana jest głównie z pobudek egoistycznych, ale przynosi pożyteczne skutki społeczne. Mark Leary dowodził w swoich badaniach, że autoprezentacja nie jest kłamstwem. Ludzie prezentują poprzez nią najczęściej prawdziwy wizerunek siebie – tyle że zwracają uwagę innych na pewne elementy, a od innych ją odwracają. Więc w trakcie warsztatu autoprezentacja, uczymy się tego jak perswadować, a nie jak manipulować.

Zjawiska psychologiczne a autoprezentacja

Autoprezentacja wiąże się ze zjawiskami psychologicznymi. To tzw. cztery poziomy kontroli wrażenia wywieranego na innych (Leary, Kowalski, 2001):

  • Ignorowanie wywieranego wrażenia to całkowita nieświadomość, jak spostrzegają Cię inni. Nie zastanawiasz się w ogóle nad tym.
  • Świadomość wywieranego wrażenia to stan akceptacji faktu, że ludzie tworzą sobie Twój wizerunek. W sposób naturalny go akceptujesz i nie starasz się go zmienić.
  • Świadomość publiczna to skłonność do ciągłego zdawania sobie sprawy, że jesteś przedmiotem uwagi. Jesteś wyczulony na punkcie Twojej osoby Negatywnie reagujesz na odrzucenie oraz w większym stopniu koncentrujesz się na własnej reputacji. Jest to warunek konieczny, ale niewystarczającym do powstania tzw. lęku społecznego.
  • Bycie w centrum uwagi uruchamia w Tobie proces kontroli wywieranego na innych wrażenia. Masz świadomość, że jesteś obserwowany i oceniany. Osoby o wysokim poziomie obserwacyjnej samokontroli zachowania dość trafnie odczytują ekspresję emocjonalną u innych ludzi.Warsztaty autoprezentacja, pomogą Ci zrozumieć jak to działa i wiedzę z tego zakresu wykorzystać w praktyce.

Warsztaty autoprezentacja – taktyki/rodzaje autoprezentacji

W psychologii społecznej (Jones, Pittman 1982) wyróżnia się dwie główne kategorie strategii autoprezentacyjnych – obronne i asertywne:

  • Obronne taktyki autoprezentacji (samoutrudnianie, suplikacja/autodeprecjacja, wymówki, usprawiedliwienia, przeprosiny) – to zachowania ukierunkowane na ochronę, utrzymanie albo obronę zaatakowanej lub zagrożonej tożsamości i wartości siebie samego. Chodzi o to, żeby uniknąć porażki. Takie zachowania charakteryzują głównie osoby o niskiej samoocenie.
  • Asertywne taktyki autoprezentacji (ingracjacja, autopromocja, świecenie przykładem, zastraszanie/intymidacja, świecenie odbitym blaskiem)–to zachowania ukierunkowane na zbudowanie, pozyskanie i utrwalenie tożsamości siebie samego. Motywacją jest pragnienie osiągnięcia sukcesu autoprezentacyjnego. To taktyka osób o raczej wysokiej samoocenie.

Obronne taktyki autoprezentacji:

  • Samoutrudnianie – przewidujesz niepowodzenie i jednocześnie masz już przygotowane wyjaśnienia, które mają być odciążające dla Ciebie. Takie zachowanie pozwala ochronić poczucie wartości, ale tylko na krótką metę.
  • Suplikacja/autodeprecjacja – pokazujesz własną bezradność, by otrzymać pomoc i wsparcie innych. W takiej sytuacji odwołujesz się do normy odpowiedzialności społecznej, która mówi o tym, że trzeba Ci pomóc, bo Twój los przecież zależy od innych.
  • Wymówki – minimalizujesz osobistą odpowiedzialności za wydarzenia, zaprzeczasz intencji wyrządzenia szkody lub przekonujesz, że nie miałeś kontroli nad przebiegiem sytuacji.
  • Usprawiedliwienia – akceptujesz własną odpowiedzialności przy jednoczesnych próbach budowania wizji czynu jako mało szkodliwego. Przekonujesz, że szkody są pozorne i nikogo nie krzywdzą (np. przy oszukiwaniu na egzaminie).
  • Przeprosiny – akceptujesz własną odpowiedzialności za szkodę, okazujesz żal oraz starasz się wynagrodzić w jakiś sposób szkodę. To najprawdopodobniej najskuteczniejszy sposób przywracania własnego pozytywnego obrazu w oczach innych.

Asertywne techniki autoprezentacji:

  • Ingracjacja – wkradasz się w cudze łaski i zaskarbiasz sobie sympatię innych prawiąc komplement, podzielając poglądy innych, wyświadczasz przysługę. I tutaj pojawia się tzw. dylemat lizusa. Jeśli przesadzimy w okazywaniu sympatii, druga osoba zacznie wątpić w naszą szczerość. A oto jak możesz uniknąć bądź rozwiązać ów dylemat:
    • prezentuj także poglądy sprzeczne z wartościami rozmówcy, ale w mniej ważnych sprawach;
    • konstruuj sytuację w taki sposób, że rozmówca sam pytał Cię o pogląd.
  • Autopromocja – prezentujesz siebie jako osobę kompetentną z dokonaniami. Często taka taktyka występuje w czasie rozmów kwalifikacyjnych. Świecenie przykładem
  • Świecenie przykładem – jako człowiek moralny podkreślasz swoją uczciwość i dobroczynność. Musisz być w tym konsekwentny, by nie uznali Cię za hipokrytę.
  • Zastraszanie/intymidacja – przedstawiasz się jako człowieka „twardy”, niebezpieczny, agresywny, nieprzyjemny i groźny, który może narobić kłopotów i od którego nie można niczego uzyskać. Przez zastraszanie pozyskujesz siłę społeczną.
  • Świecenie odbitym blaskiem (autoprezentacja pośrednia) – tworzysz swój publiczny wizerunek nie przez swoje dokonania i sukcesy, ale poprzez informacje o innych osobach (lub obiektach), z którymi jesteś kojarzony.

 

Warsztaty autoprezentacja – podsumowanie

Wybór stylu autoprezentacji może być determinowany sytuacją, otoczeniem, normami kulturowymi i wymaganiami pełnionej roli społecznej. Osoby o niskiej samoocenie raczej unikają ryzyka i skupiają się na obronnych formach autoprezentacji. Podobnie jest z osobami lękliwymi, które odczuwają duże obawy w relacjach z innymi. Styl ofensywny i asertywny wydają się być domeną osób o wysokiej samoocenie. Sprzyjają skłonności do rywalizacji i braku tendencji empatycznych, co wiąże się często z naruszaniem norm społecznych. Można oczekiwać, że są one mniej dostępne dla osób o silnej potrzebie aprobaty społecznej, a szczególnie prawdopodobne u osób o cechach osobowości aspołecznej. Z wysoką samooceną związana jest tendencja do autopromocji i zabiegania o podziw ze strony innych. Osoby o wysokiej samoocenie są bardziej skłonne do prezentowania swoich uzdolnień i kompetencji, a osoby o samoocenie niskiej skupiają uwagę na swej społecznej działalności.

Po sposobie autoprezentacji poznasz z kim masz do czynienia. Odciskaj swoje ślady w percepcji innych na swoich warunkach. Rób to rozważnie. Wykorzystuj wiedzę psychologiczną, by lepiej zrozumieć siebie, ale też innych.
Chcesz wiedzieć więcej? Zapraszam na warsztaty autoprezentacja.

[i] Leary.,  M.(2017), Wywieranie wrażenia. Strategie autoprezentacji, GPW.

 

Warsztaty autoprezentacja dostępne są w różnych miastach.

W ofercie są:

Warsztaty autoprezentacja i wystąpienia publiczne Warszawa
Kurs autoprezentacja i wystąpienia publiczne Kraków
Szkolenie autoprezentacja i wystąpienia publiczne Wrocław
Trening autoprezentacja i wystąpienia publiczne Poznań
Szkolenie autoprezentacja i wystąpienia publiczne Gdańsk

TUTAJ przeczytasz o wszystkich szkoleniach

 

Do tego wszystkie programy dostępne są też w języku angielskim.
Jeśli interesują Cię szkolenia po angielsku np. Szkolenie wystąpienia publiczne po angielsku, to zapraszam TUTAJ

Każdy program można też przeprowadzić w formie szkolenia indywidualnego np.
szkolenie indywidulane z wystąpień publicznych.

TUTAJ przeczytasz o coachingu

Do tego oczywiście wszystkie szkolenia dostępne są w formie klasycznej lub w formie szkolenia z wystąpień publicznych online.

Kursy online